Een van mijn 3 jonge grijze roodstaarten van 7 weken oud, kan sinds zondag zijn pootjes niet gebruiken zoals het moet. Zondag was ook vrijwel alle kracht eruit. Hij sloeg de tenen toen nauwelijks om mijn vinger toen ik die eronder hield. Inmiddels is de kracht weer in de pootjes terug en staat ie weer veelal met twee tenen voor en twee tenen achter op zijn pootjes (ipv in de vorm van een knuistje), maar de houding is nog niet goed. Als ie op zijn zij valt, komt ie nauwelijks overeind.

Ik heb voor morgenavond een afspraak met vogelarts Doornmalen in Amsterdam staan. Toen ik de afspraak maakte, hadden ze het over nestpoten. Ik heb al even met google gezocht, maar ik kan niet vinden wat dit precies is. Ik heb inmiddels begrepen dat als het dat is, je snel moet handelen omdat het anders niet goed komt?

Groeten,

Riboet

het kan een aantal dingen zijn:
*De pop of man kan op het jong terecht gekomen zijn.
*De ouders zitten te "zwaar"op de jongen.
*Inteelt.
*Zwak jong laatste, te weinig voedingsstoffen?
*jong in een drassige bodem vast blijven zitten?
*Genetisch afwijking.

En misschien nog veel meer. Wat is het verleden van de ouders?

Succes Marco

Ps misschien bedoeld hij spreidpoten

Even gegoogled op spreidpoten. Plaatje van een grasparkiet met spreidpoten. Daar lijkt dit niet op (zo erg is het hier niet). Maar ik denk dat dit wel eens kan zijn wat er met de nestpoten bedoeld werd.

De jongen zijn trouwens uit het broedblok gehaald op de donderdagmiddag voor de zondag (6.5 week oud dus) voor handopfok.Ze verblijven in een doos met een krant en een doek er in. Het betreffende jong is inderdaad de jongste.

Ik had zelf het idee dat een van de anderen op de rug van de jongste is gaan staan/geklommen. Ik kan geen breuk constateren en de vogel heeft, zo te merken, ook geen pijn. Hij eet als een dijkwerker en verzorgt zijn veertjes en strekt de vleugels net als de anderen, maar dat gaat bij deze natuurlijk allemaal onhandiger en instabieler.

De ouders zijn heel close en goede kweekpapegaaien (dit is niet hun eerste nest, ik geloof wel het eerste jong dat wat overkomen is) en geen verwanten.

Ik ga in ieder geval met het gaaitje naar de vogelarts. Ik zal hier wel laten weten wat hij ervan zegt.

Groeten,

Riboet

Juist bij handopfok komt het nog wel eens voor dat er simpel teveel gevoerd wordt. De botten kunnen de te snelle groei dan niet bijbenen (leuke woordspeling).
Met name als er kans is op gebrek aan calcium verwacht ik dat de dierenarts ook iets in die geest zal constateren.
Hopelijk is het goed te herstellen, wat het ook is. Succes.
Groeten, Ton.

Vandaag stond het gaaitje keurig op zijn poten en strekte in die staande positie de twee vleugels erlangs. Ook het lopen gaat veel beter, dus ik heb de afspraak afgezegd, want ik zie nu iedere dag verbeteringen.
Ik denk nu toch aan een trauma, dat een van de anderen even op hem is gaan staan. Aan calciumgebrek heb ik ook gedacht. Maar ik was nog maar twee dagen aan het handopfokken en de ouders hebben eigenlijk alles gehad wat ze nodig hadden.

Ik werk met reptielen en daar is calciumgebrek vaak doodsoorzaak nummer een. Maar door calciumgebrek veroorzaakte verlammingsverschijnselen herstellen daar of niet of nauwelijks (het verkeerd houden heeft al te lang geduurd) en niet zoals in dit geval in een week tijd.
Uiteraard houd ik op advies van de da het vogeltje in de gaten, maar ik heb er nu erg goede hoop op dat ie uit kan groeien tot een normaal grijsje.

Groeten,

Barbara

inderdaad duid dit op calcium tekort heb ik laatst nog in een lezing van Ed Scholz gehoord, je kunt het preparaat, ik geloof Calcivet zo bij de dierenarts of de betere vogel speciaal zaken kopen.

marianne.

Even een update van Middel, het zielepootje uit het nestje grijsjes, op de foto de voorste gaai.

Met zijn 10 en een halve week leeftijd heeft hij inmiddels zijn eerste geslaagde vliegpogingen ondernomen. Hij is opgegroeid zoals de andere grijsjes uit het nest. Klauteren gaat hem goed af, hij kan gewoon op stok zitten en slapen, dus het is gewoon een heel fraai grijsje geworden.

Enne.. ik weet het wel, maar ik heb het nu ook echt gezien: onderschat de intelligentie van de papegaai niet. Omdat Middel ons zielepootje was (letterlijk en figuurlijk), ging de aandacht van iedereen meteen uit naar dit grijsje. Hij buitte dat goed uit, ging bij vreemden het liefst wat ineengedoken zitten, kreeg daardoor de warmste plekjes, lekker dicht onder de kin van de persoon die hem uitgebreid vertroetelde. Zelfs wij, als zijn verzorgers, neigden er soms bijna naar toe om hem net even wat extra aandacht te geven. Tot we zagen dat ie als eerste uit de slaapdoos klauterde en er parmantig op rond stapte om zodra hij zag dat we dat zagen weer gauw stil te houden.....de stiekemerd .

We hebben Middel inmiddels leren kennen als een papegaaitje met een karakter van stille wateren hebben diepe gronden.

Ik heb nu heel sterk het idee dat Middel het slachtoffertje was van een onstuimig broertje of zusje of zijn eigen onhandigheid . Het handopfokvoer hebben we voor alle zekerheid nog wel een aantal keren met een totaal vitaminencomplex verrijkt.

Ondertussen heeft Middel in die korte tijd van zielepoot zijn wel geleerd hoe ie met zijn toneelspel ieders hart kon veroveren! Ontwikkelden zijn broertje en zusje zich lichamelijk wat sneller, Middel wint het op intelligentie haha.

Groeten,

Riboet

Dat is geen grijsje, dat is een draak!

Wat een schitterend verhaal, bedankt voor de reuzeleuke update.
Groeten, Ton.

hahaha leuk om dit zo te horen.

Groeten Dennis