Hallo,

Ik had een vraagje over de snavels van grijzen. Je leest wel eens dat de snavel van een grijze niet mag glimmen omdat dat op PBFD kan duiden. Toch zie je veel grijzen die echt een zwarte glimmende snavel hebben. Anderen hebben juist een doffe snavel die grijsachtig is.

Heeft iemand hier duidelijkheid over?
Alvast bedankt.

Groet,
Jaap

geen idee . ik geniet wanneer mijn botvinken en putters, een snavel hebben .die blinkt als een spiegel. is gezond denk ik ?
kan mis zijn , vrees het wel. van niet waar.

Heb hier geen ervaring mee, maar vind het een HEEL interessante vraag!! Hoop, dat eigenaren van Grijzen hun ervaringen hierover willen delen!

Ik heb geen grijze maar dit zou voor andere soorten ook gelden dacht ik...

Nu hebben grijzen en kaketoes ook veel meer verenstof dan andere gaaien...

Ik heb een grote ara, 3 dwergara's en 2 zonparkieten met een zwarte snavel. Ik kan niet zeggen dat ze erg glimmen maar zijn best wel mooi en zeker niet dof, en alle vogels zijn hier getest

Mss dat meer mensen even kunnen melden hoe het bij hun vogels is ?


Wat ik denk is at het er mss ook aan kan liggen hoe intensief een vogel zijn snavel poetst ?

Als kweker van diverse Grijze Roodstaarten kan ik je het volgende melden. Heb zo'n 35 jaar geleden ook vogels met PBFD gehad en ken helaas de verschijnselen.
Als je papegaai of kaketoe PBFD heeft ga je dat als eerst aan het verenkleed merken. Niet dat je zonder te testen deze ziekte kunt vaststellen, maar als je vogel PBFD heeft maakt hij meer stof aan en gaat er mat en rafelig uit zien. De hoornlaag in de veren wordt afgebroken. Als laatste doet de ziekte een aanslag op de snavel. Een vreselijke ziekte!
De snavel van Grijze roodstaarten mogen best wat glimmen, maar door elkaar genomen zijn de snavels wat mat grijs/zwart en varieren van glans.

Interessant antwoord Bram! Het varieert inderdaad best wel tussen verschillende vogels. Vooral als ze jong zijn glimmen ze nog mooi. Later wordt dit minder en lijken ze matter te worden.

Groet

De theorie van de glimmende snavel is erop gebaseerd dat een vogel met PBFD geen donsveren meer aanmaakt en dus geen poederdons op de snavel heeft waardoor hij gaat glimmen. Zoals hier al te lezen is wordt niet altijd het poederdons aangetast.
Tegenwoordig lijkt het erop dat PBFD verschijnselen nauwelijks nog voorkomen. De ziekte tast de weerstand aan en de (jonge) vogel gaat dood zonder verschijnselen.
Ook heb ik het idee dat deze ziekte steeds minder problemen geeft. Mogelijk heeft het virus zich aangepast om niet zijn gastheer te doden.
15 Jaar geleden kreeg ik wekelijks berichten van mensen die een zieke PBFD vogel hadden, tegenwoordig hoor ik dat vrijwel nooit meer.
Wel worden er nog regelmatig vogels geeuthaniseerd die positief zijn getest.