De laatste drie op foto gezet in 1986. kort na deze foto zijn er twee gevangen door stropers, en geexporteerd illegaal naar Europa.

The last remaining three Spix's Macaws known in the wild (1986). Shortly afterwards two were trapped and illegally exported to Europe


Toen was er nog een Spix man, die gekoppeld was met een Maracana pop.

The remaining male in the wild with the female Illiger's Macaw(Ara maracana)with which it is bonded


Een Spix pop, beschikbaar gesteld, om tot koppeling te komen met de Spix man.

Female Spix's Macaw in aviary at base before release (March 1995


De Spix pop, direckt na haar vrijlating in het wild.

The female immediately after release into the wild in March 1995


De Spix pop aan het eten na haar vrijlating.

The female feeding pre-release in March 1995


Spix pop, zit in alle rust in een boompje. nabij het onderzoeks station.

Female Spix's Macaw perching in a tree near the research station in April 1995


De Spix pop, in volle vlucht na haar vrijlating.

The released female in flight in April 1995


Jonge Spix man, geleend voor het onderzoek.

Young male lent temporarily to project in 1995


De vrijgelaten Spix pop, zit te eten boven op de kooi van de jonge geleende Spix man.

The female feeding on top of the young male's aviary (April 1995)

Voor meer info over de Spix ara, en wat de resultaten zijn, verwijs ik U alle naar deze site.

http://www.bluemacaws.org/spixart.htm

Best leuk om ook eens te zien wat er met de zeldzaamste ara's wordt gedaan, om ze in stand te houden.

Hoop dat U alle ervan geniet.


Peter.

ik geniet er zeker van om dit te zien

Als je de foto's zo ziet, vooral de pop die wacht op vrijlating, in de voliere.
Kan ik toch wel begrijpen, wat de drijfveer/motivatie is geweest. waarom vele deze Arasoort in hun collectie wilde hebben.
Voor mezelf, in een woord schitterend.
En mocht de gelegenheid zich voordoen (nooit dus) ja, eerlijk, zou geen seconden twijfelen om deze in mijn armen te sluiten (en nooit meer loslaten).
Eerst maar een oliebron aanboren,of de staatsloterij winnen, en aangezien dat een kans is die echt heel klein is, denk ik maar, Keep on dreaming.
Het koppie, de blik heeft iets weg van een roofvogel, prachtig, wel jammer dat het zo heeft moeten lopen, voor deze arasoort.
Laten we maar het beste hopen voor deze Ara's, en dat we via foto's, nog in lengte van jaren mogen genieten van hun aanwezigheid op deze aardkloot.
Aan de inzet van de mensen die zich hier mee bezig houden zal het niet liggen.


Peter.

Neemt hun aantal niet toe, nu er alleen nog spix ara`s in gevangen schap leven?

Bob.

Jawel, maar het gaat maar mondjes maat he.
Niet iedere bezitter staat gelijk te springen, om een of meerdere exemplaren uit te lenen.
Maar het neemt toe, en dat is toch een pracht vooruitzicht.


Peter.

quote

---

Als je de foto's zo ziet, vooral de pop die wacht op vrijlating, in de voliere.
Kan ik toch wel begrijpen, wat de drijfveer/motivatie is geweest. waarom vele deze Arasoort in hun collectie wilde hebben.
Voor mezelf, in een woord schitterend.
En mocht de gelegenheid zich voordoen (nooit dus) ja, eerlijk, zou geen seconden twijfelen om deze in mijn armen te sluiten (en nooit meer loslaten).
Eerst maar een oliebron aanboren,of de staatsloterij winnen, en aangezien dat een kans is die echt heel klein is, denk ik maar, Keep on dreaming.

---

Sorry hoor, maar ik vind dit eigenlijk niet kunnen! Door toedoen van de mensheid is deze vogel zo goed als uitgestorven in het wild, maar als jij de mogelijkheid zou hebben zou je deze vogel gelijk aanschaffen!! Nogal egoistisch!
Er lopen nu nog projecten om deze vogel te herintroduceren in het wild, en laten we hopen dat er dan eerst maar een stabiele populatie komt!

Lees ook het boek van Tony Juniper The race to save the the world rarest bird.
Is goed te lezen in het engels.

quote

---

Nogal egoistisch!

---

Aah, Peter kennende, meer een droom.
En dromen zijn ...



... om van te genieten.

Vind ik.

Kijk, niks op tegen om er van te dromen zo'n mooie vogel ooit te bezitten, ik vind 'm ook prachtig Maar de Spix ara is ernstig bedreigd, dus vind ik het voortbestaan van deze vogel voorlopig belangrijker dan het eigenbelang van het bezitten ervan!

helaas is er bij de Spix ara het een en ander veranderd. Door het verkopen van het totale kweekbestand voor vele miljoenen dollars aan een vogelliefhebber in Dubai is het om "niet' kweken en het voornemen ze vrij te laten in Brazilie van de baan. Bovendien is recent een aantal vogels verkocht aan een liefhebber in Berlijn.

Het Loro Parc was zelfs al een aantal Maracana's aan het voorbereiden om deze als proefproject terug te plaatsen. Via tatoeages kenmerken in het gezicht en chippen zouden deze vogels gevolgd worden en of ze zouden overleven in Brazilie. Door de commerciele activiteiten op de Fillipijnen is alles nu van de baan. Overigens zijn veel vogels aan elkaar verwant en bijna allemaal van 3 paren afkomstig die redelijk in het verleden kweekten. Degeneratie is zeker niet uit te sluiten en is het maar afwachten wanneer de natuur ingrijpt en geen levensvatbare jongen meer geeft.

Helaas hebben de Spix in het verleden en voornamelijk van Amerikaanse natuurorganisaties veel aandacht opgeeist en zijn De Lear's en Blauwkeel ara's naar de achtergrond gedrukt. gelukkig krijgen deze soorten nu voornamelijk door inspanningen van diverse andere natuurorganisaties meer aandacht en worden de leefgebieden beter beschermd.
Het Loro Parc is een van de grootste sponsors om deze organisaties te helpen. het grootste gedeelte van de verkoop van de nakweek vogels wordt hiervoor gebruikt. Dit is ook een van de reden waarom men de eerste ronde handopfok pleegt om geld te verkrijgen voor het ondersteunen van de vele projecten.

De organisatie van het loro Parc moet zelf suporting zijn door middel van toegang en verkoop van producten in het park.

Ook de Geeloorparkiet is een van de zorgenkinderen die in Columbia voorkomt en door inspanningen van het Loro Park wellicht nog voorkomt in het wild.

In de natuur is deze soort uitgestorven en gezien het kleine bestand wellicht over enkele decenia in de avi cultuur.
Alle ophef over deze soort en vooral het financiele aspect zou beter besteed zijn aan de vele zeer bedreigde soorten.
het beschermen van het leefgebied is de eerste voorwaarde om een soort te behouden. Helaas is hier veel geld voor nodig door simpelweg de bossen te kopen of te onderhouden.
Maar helaas zien een aantal liefhebbers liever zeldzame vogels in een voliere met airco ergens in een bloedhete zandbak. Van de vogels genieten op afstand kunnen ze blijkbaar niet en is status om de zeldzaamste vogels te bezitten belangrijker.
Dan heb ik voor het loro Park en voor Rheinsmit veel meer waardering.

Een gedeelte van de Spix van de Al Wabra preservation bevindt zich bewust in Zwitserland. Juist om de totale populatie niet te bedreigen.
Niet slecht lijkt me voor een "commercieel" iemand?
Denk dat de eigenaar niet op wat centjes hoeft te letten.
Helaas bevindt zich in de populatie een PDD probleem. Zowel van dieren die uit eerde uit Zwitserland kwamen als uit de Philipijnen(let dus op als je van de kweker uit de Philipijnen koopt).
Er is ook gekeken of mijn een nieuwe plaats kon bedenken gezien er een serieuze, goed georganiseerde poging tot diefstal is geweest.
De dieren zijn daarom weer terug gevlogen naar Quatar. Mogelijk gaan ze een keer naar Engeland om daar een tweede locatie te stichten.
Overigens vermoedt men dat er nog exemplaren in de USA, Brazielië en Tjechië zitten.

Ik meen gelezen te hebben dat de gehele collectie nu toch in Quatar zit(papageien)

Volgens mij zijn de vogels in quatar de zelfde vogels als van Dios(hij heefd ze verkocht aan de Sjeik)aangevuld met vogels van een Zwitserse kweker.

Als het inderdaad waar is dat er KDS onder de vogels zit,zie ik het somber in

Ik zou trouwens liever de vogels in bezit zien van een serieuze kweker of fundacion,dan in het bezit van iemand met te veel geld(waarschijnlijk een hebbedingetje)

En die kweker is ook al (een van de) enigste die nog lear ara`s heeft!

Bob

Klopt ze zijn nu weer in Quatar(zoals ik al schreef )
Ik denk dat deze man het wel aardig met de dieren voor heeft. Bedenk dat deze man het niet voor het geld hoeft te doen. Heeft status genoeg. Heeft verder ook invloed om echt wat te doen. De vraag is wat zijn precieze bedoeling is. Behouden voor in gevangenschap of ook uitzetten. Dit laaste heeft hij al wel gedaan met oa. wilde ezels en antilopen(allebij bedreigd).
Als het aan de landen of de fundacion moet liggen dan zijn geld en politieke spelletjes een groot gevaar. Zie maar naar de historie van de spix.

Ze zijn er nog wel, LEARS Ara.

http://www.biobrasil.org/Multimidia/LEAR%20Learsmacaw/learsmacaw.html

http://www.biobrasil.org/Multimidia/LEAR%20Newsanctuary/newsanctuary.html

Maar ook deze Hyacinten zijn het bekijken waard.

http://www.biobrasil.org/Multimidia/HCR%20Hyacinth%20Macaw/hyacinth_macaw.html


Peter.

Het is vooralsnog zinvoller om verschillende manieren bij te dragen aan het in stand houden van de wildpopulatie dan aan het kweken in de avicultuur. Dat laatste heeft wat papegaaien betreft tot nog toe geen enkele bijdrage kunnen leveren aan de wildpopulatie, integendeel! Er zijn gedurende de afgelopen jaren nog steeds Lears ara's uit het wild gevangen en voor grof geld naar zogenaamde liefhebbers gesmokkeld.
Herintroduceren staat nog in de kinderschoenen, de mortaliteit van de proefprojecten die er zijn geweest, waren altijd gigantisch.
Ofwel beschermen van het leefgebied en tegengaan van wildvang en smokkel heeft de eerste prioriteit.