Had ik maar niet gezegd dat er wat stof in mijn haren konden zitten van de volières.
Gespreksonderwerp : vogels
De kapster had een koppeltje vogeltjes gekregen waarvan eentje dood is gegaan. Het zouden zebravinken zijn. Ze geeft het overblijvende vogeltje door aan haar zus. Deze gaat naar de winkel om een andere vogel (andere soort) er bij te zetten. Na een dag of twee is die dood. Ze gaat terug en maakt haar beklag en de winkelier nodigt haar uit om zelf een vogeltje te kiezen (andere soort). Ook deze moet het loodje leggen tegen de 'witte zebravinkenpop'. Uiteindelijk beslist de zus een forsere vogel elders te kopen (andere soort) om bij de 'zebravinkenpop' te plaatsen. Ook deze gaat er aan.
De kooi zou een traditionele standaardkooi voor kanaries zijn om binnenshuis te plaatsen.
Dan volgde nog een verhaal over een kaketoe die ontsnapt is en waarschijnlijk hun kaketoe was die tegen de voorruit van een auto is gevlogen. En de vraag of een beo oké was en dat de zoon graag een salamander in zijn aquarium zou willen houden.
'Uitheems of inheems?" vroeg ik.
Inheems was de bedoeling en ik heb daarop geantwoord dat die beschermd waren en dat niet alle soorten het hele jaar door in het water zitten.
Dat bracht wat stilte teweeg.
"Een hagedis misschien?" stelde ik uit puur masochisme voor.
Maar voegde er aan toe dat ze graag levend voer eten zoals spinnen, krekeltjes, wormen en zomeer en dat dat niet zo goedkoop was.
Terwijl ze knipte zag ik haar gezicht in de spiegel vertrekken in afkeer.
Goed zo, dacht ik denkende aan nog een 'anekdote' waarbij het bloed tegen het behang hing van een vogel die het helaas niet haalde in de kooi.

Thuisgekomen ging ik even voor de volières zitten om de laatste zon te vangen met mijn zeer goed geknipte haren. Verbijsterd evenwel observeerde ik de vogels door het besef dat mensen ondanks toegang tot alle informatie nog steeds en met de beste intenties twee verschillende soorten vogels waarvan ze één soort helemaal niet kennen samen zetten in een kooi die niet groter is dan een kweekkooi van 60 cm breed en dit is niet tijdelijk maar voor altijd.
Bij alle aangehoorde sterfgevallen hoorde ik niet een keer één woord over 'oorzaak' of 'ziekte' alsof het hier ging over een machientje dat plots stilviel.
Naast me zat een jongen van ongeveer 11 jaar en die vertelde dat één van zijn 2 parkieten een open wonde aan het hoofd had en dat ze waarschijnlijk naar de veearts zouden moeten gaan want dat de wonde waarschijnlijk geïnfecteerd was.
Ik ben naiëf hier in en thuisgekomen kon ik deze verhalen die toch even een weerspiegeling geven van waar sommige van onze vogels terecht komen, niet zomaar van me afzetten.
Totaal gedemotiveerd heb ik de bouwplastic terug voor de volière gehangen en ben naar binnen gegaan.
Geen blik heb ik geworpen op de vijfling zebravinken die binnen zitten om naar de winkel te gaan.
Drie zijn wachtende, twee in nest: consumptieartikel bij uitstek!
Waarom zou ik nog met vogels kweken?
Ik ben al bewust overgegaan naar uitdagingen zoals de wevers en wida's zodat ik toch een beetje de leefsituatie van de gekweekte vogels kon bepalen en dat ik ze niet ruwweg zou moeten dumpen in de winkel. Dat lukt dus ook niet.
Alles loopt verkeerd met die vogels.
Wat doe ik met mijn twee zwartkopweverjongen?
Ze hebben geen ringmaten, niemand schijnt buiten ik na 3 broedsels te weten hoe het ongeveer werkt (onder voorbehoud). Na anderhalve maand heb ik nog geen respons op mijn vraag naar contact met iemand die ook met ze kweekt in GB (Flying Feathers). In België nihil.
Waarom al die moeite? Wanneer ik het geslacht ken van die vogels en ze geslachtsrijp zijn, kunnen ze niet blijven.
Moet ik ze zoals mijn zebravinkenjongen naar de winkel brengen wanneer ze netjes op kleur zijn en voor 10 euro of zo dumpen?
Ik laat ze als het zover is nog liever vrij.
Geen kat die ze herkent of thuis kan brengen dus who cares?


Christine.

Christine, kan je een foto plaatsen van die zwartkopwevers, de naam zwartkopwever is mij onbekend of heb je misschien een latijnse naam.

groeten Cis;

Wat vandaag een last is, kan morgen een zegen zijn.

Christine

Je hebt volkomen gelijk, het is vaak schandalig en dom hoe mensen onverschillig met vogels om gaan.