Ik moet even melden dat ik hier een persoonlijke wrok tegen Dhr. Hooimeijer proef en dat is natuurlijk niet de bedoeling. Persoonlijk ken ik deze meneer niet dus ik vind het ongepast hem hier aan te vallen in dit stuk.
Deze post is geplaatst vanwege de niet al te slimme reclame die de SPPW en Oudehands Dierenpark hebben. Dit is dus niet van Dhr. Hooimeijer persoonlijk. Het probleem dat ik met deze campagne heb is dat er openlijk mensen worden buitengesloten van de actie vanwege hun manier van omgang met de vogels.

Ik zou het erg waarderen als we in deze post ons kunnen beperken tot opmerkingen en reacties op het bedoelde onderwerp en niet op èèn iemand persoonlijk!

Erwin

Dat proef je dan toch fout Erwin. ik heb niets persoonlijk tegen Hooimeyer.
Ik stel alleen een tegenstrijdigheid aan de kaak van de stichting sppw die ondermeer door hooimeyer is opgericht. Dus het een heeft met het andere te maken.

Erwin, wie kan deze vragen beter beantwoorden dan de heer Hooimeijer zelf? Omdat ik zelf ook erg benieuwd ben naar de antwoorden, heb ik hem onderstaande mail gestuurd. Zodra (en als) er een antwoord komt, zal ik dat hier (als de heer Hooimeijer daar toestemming voor geeft!) posten.

Geachte heer Hooimeijer,

Op de site van Ouwehands Dierenpark te Rhenen staat de uitnodiging voor de papagaaien- en parkietendag te lezen.
Zoals onder andere blijkt uit een internet-forum is bij de papagaaienliefhebbers de nodige discussie onstaan als gevolg van de in de uitnodiging gestelde voorwaarde:

Het gaat om handtamme vogels die op de hand kunnen worden meegenomen.
Dus niet op de schouder! Een papegaai op de schouder is het teken van een verstoorde verhouding tussen de papegaai en zijn baasje.

De vraag is natuurlijk waarom de relatie is verstoord als een vogel op de schouder en niet(?) als hij op de hand zit.

-Heeft dit te maken met rangorde en dominantie, zodat de vogel zich "boven" het baasje plaatst?
-Is hiermee te verklaren dat sommige vogels zelfs weigeren om op de schouder te zitten, maar liefst altijd op het hoofd?
-Anderzijds, als de relatie blijkbaar wel goed is, als de vogel op de hand zit, dan kan ik dat toch niet terugkoppelen naar het natuurlijk sociaal gedrag van deze vogels. Immers, papagaaien zitten nooit voor de gezelligheid (en zeker niet verplicht) op elkaars lichaamsdelen. M.a.w. als papagaaien ons fysiek voorstellen als mede-papagaaien, wat stellen dan onze handen, schouders en hoofd voor hen voor?
- De mensen die een papgaai altijd op de schouder hebben voelen zich op dit moment nogal gediscrimineerd en betutteld en vinden de voorwaarde tamelijk arrogant overkomen. Als de relatie inderdaad verstoord blijkt te zijn, indien de vogel op de schouder wordt gehouden, wat is dan het bezwaar om deze mensen toe te laten tot deze dag? Is dat geen mooie gelegenheid om ze dan -waar nodig- ter plaatse aan te spreken en mogelijk te helpen met het normaliseren van de verhouding met hun vogel?

Ik ben zeer benieuwd naar uw antwoorden, die hopelijk meer duidelijkheid verschaffen omtrent de reden bovengenoemde voorwaarde op te nemen.

Voor de goede orde wil ik volledigheidshalve melden, dat ik deze vragen stel, uit persoonlijke intersse in vogelgedrag en namens mijn mede-vogelliefhebbers, waarbij ik overigens zelf van mening ben dat papagaaien en andere vogels noch op handen, noch op schouders thuishoren, maar met soortgenoten dienen te worden gehouden, maar dat is weer een andere discussie........

Met hoogachting en vriendelijk groet,

Ook ik had al gelijk een e-mailtje verzonden naar het vermelde e-mail adres met een klacht over de genoemde blunder.
Het is jammer dat ze er (nog) niet op gereageert hebben. Ik heb nl. verzocht tot aanpassing van de actie.

Of het inderdaad een blunder betreft, is nog maar de vraag. Naast een zeer uitgebreide e-mail, waar ik om persoonlijkheidsredenen niet uit kan/zal citeren, ontving ik kort na mijn mailtje in bijlage de volgende verklaring:

Vraag, waarom niet op de schouder.

Het blijkt dat er voortdurend misverstanden zijn als het gaat over het houden van, het omgaan met en het opvoeden van een papegaai/parkiet.
Gedragsproblemen behoren tot de meest voorkomende problemen bij papegaaien/parkieten en zijn de belangrijkste reden dat veel papegaaien uiteindelijk belanden in opvangcentra.
Het belangrijkste en meest voorkomende gedragsprobleem bij papegaaien/parkieten, die als gezelschapsvogels worden gehouden, is ONZEKERHEID.
Voor jonge honden zijn er puppy cursussen, voor eigenaren van papegaaien/parkieten waren er tot voor kort weinig mogelijkheden om vaardigheden te leren over het omgaan met en het opvoeden van papegaaien/parkieten.
De Stichting Papegaaien en Parkieten Welzijn beschouwd het als een belangrijke doelstelling om eigenaren van papegaaien/parkieten te informeren. Het stimuleren van wandelen en fietsen met papegaaien/parkieten is daarbij een vanzelfsprekend onderdeel. Zie www.sppw.nl
Er worden inmiddels cursussen en workshops verzorgd voor eigenaren, dierenartsen en studenten.

Een vaste stelregel is dat een papegaai die onzeker is graag een hogere positie gaat opzoeken.
Dat is de belangrijkste reden dat een vogel op de schouder gaat zitten. Vanuit deze hogere positie gaat een dergelijke vogel veelal defensief gedrag vertonen. Het wordt wel aangegeven als dominant gedrag terwijl het gedrag feitelijk is gebaseerd op ONZEKERHEID.
De eigenaar heeft in die positie geen controle over de vogel. Vanuit die positie is bekend dat eigenaren onder bepaalde omstandigheden in het gezicht of oor gebeten worden. Dergelijke vogels willen veelal niet op de hand stappen, zijn “eenkennig” en laten in verschillende situaties schrik- of paniekgedrag zien. Deze vogels hebben ook neiging om anderen dan de eigenaar te bijten en kunnen schreeuwgedrag, plukgedrag enz..vertonen.
Het is de ervaring dat vogels, die op de schouder zitten, de eigenaar weliswaar aardig vinden maar niet echt respect hebben voor de eigenaar. Het is tenslotte veelal het gedrag van de eigenaar waardoor de vogel zich onzeker voelt en de neiging heeft om op de schouder te willen zitten. Onzekere schoothondjes, bange paarden, onzekere kinderen enz zijn veelal onzeker gemaakt, natuurlijk met de beste bedoelingen.

Als een vogel op de schouder ergens van schrikt, kan de vogel alle kanten uit vliegen/vallen zonder dat de eigenaar het ziet aankomen en zonder dat de eigenaar daar op dat moment iets aan kan doen. Dat kan tot ongewenste en gevaarlijke situaties leiden.
Een dergelijke situatie is zeer ongewenst bij een wandeling door de stad, tijdens het fietsen en ook bij een bezoek aan de dierentuin.
Het argument van eigenaren dat het zo gemakkelijk is om een vogel op de schouder te hebben tijdens het stofzuigen enz , gaat voorbij aan het belang van de vogel. Daarbij is het goed om te bedenken dat valkeniers al duizenden jaren met (wilde)roofvogels wandelen en deze altijd op de hand dragen. Het argument van zwaar of gemakkelijker op de schouder is daarbij ondenkbaar en onlogisch. Valkeniers staan in een traditie van duizenden jaren omgaan met wilde (roof)vogels die in gevangenschap worden gehouden en hebben een grote deskundigheid ontwikkeld in de omgang met deze vogels. Valkeniers kunnen wat dat betreft, ondanks allerlei verschillen met papegaaien/parkieten, als voorbeeld dienen..
Vergeleken met de valkerij staat het houden van papegaaien/parkieten nog maar in de kinderschoenen, en is er nog nauwelijks een traditie gebaseerd op deskundigheid.

Het is de verantwoordelijkheid van de SPPW en van Ouwehands Dierenpark om problemen te voorkomen en om op te komen voor de belangen van papegaaien
Om deze reden is de spelregel tijdens de Papegaaien/Parkietendag dat aan eigenaren van papegaaien/parkieten met klem wordt aangegeven om te wandelen met de papegaai/parkiet op de hand en niet op de schouder

Deze verklaring komt op mij alleszins redelijk over. Je kunt het er niet mee eens zijn en het niet leuk vinden dat de "schuld" van de onzekerheid van de vogel bij de eigenaar/verzorger wordt gelegd, maar probeer dit maar eens met goed onderbouwde tegenargumenten onderuit te krijgen.........

Voor de goede orde: ik sta zelf volkomen neutraal in deze discussie, maar ben wel benieuwd naar reacties .

Ik draag mijn papegaai eigenlijk zelden tot nooit op de schouder, dit voornamelijk omdat mijn dame de behoefte niet heeft op de schouder te gaan zitten hoor

ondanks dat de verklaring heel redelijk is en er gerust wel kernen van waarheid in zullen zitten vind ik dat het niet zo beschreven moest worden in het promotie stuk ,als ik al naar zo'n dag zou gaan met mijn vogel en dan ook nog meestal de vogel op mijn schouder meedraag zou ik dus zeer zeker niet naar zo'n dag gaan , eigenlijk omdat je al bij voorbaat verteld word dat je het fout doet , je staat daar dan zo'n beetje te kijk met je mooie vogel op de schouder ..

Ik ben voor informatie en van opbouwende kritiek kan je alleen leren maar van mensen in het harnas tegen je jagen schiet niemand iets mee op en ik vind dat dat wel gebeurd in de aangegeven tekst van hawk , ik denk dat de spijker zo mis geslagen word omdat juist vele mensen zullen afhaken want hoe slecht het ook mag zijn .. de meeste vogels worden toch echt op de schouders gedragen.

vraag ik me trouwens nog het volgende af ..

Als je een vogel van jongsafaan laat wennen om op je schouder te zitten , hoe kan er dan sprake zijn van een verstoorde relatie tussen eigenaar en vogel ..?, dan is er geen achterliggende reden van onzekerheid maar van gewenning , ook dit soort mensen worden door deze maatregel getroffen terwijl dit vermoedelijk nog de grootste reden is waarom vogels op de schouder meegedragen worden.

Een vaste stelregel is dat een papegaai die onzeker is graag een hogere positie gaat opzoeken.
Dus maw is een vogel in de natuur die hoog zit onzeker en geld dit ook voor andere dieren in het wild??

ik denk dat je zelf het antwoord al geeft op je vraag .. een vogel die onzeker is zoekt graag een hogere positie op .. het houd dus niet in dat vogels die hoog zitten dus onzeker zijn .

ik weet gewoon zeker vanuit het gedrag van mijn vogels dat ze echt niet altijd onzeker zijn als ze een hoge positie hebben en kan mij slecht voorstellen dat andere houders dit wel zo ervaren.

Hoe meer ik over deze stelling nadenken des te meer vragen ik er trouwens over krijg , bijna iedere vogel wil de hoogste positie , ook voor de nestkasten e.d. wat dus tevens de populairste positie is en dus weer het hardste om gestreden word , dat vind ik niet stroken met onzekerheid.

Ik geloof best dat ze een sterkere positie opzoeken als ze zich onzeker voelen maar vind de stelling , hoog zitten dus onzeker ,eigenlijk nergens op slaan.

Dat lijkt mij ook niet kloppen. Laten we de stelling niet gaan omkeren en in een soort: dus, dus....dus....redenering terecht gaan komen.

Niet de actie of de gedachtengang erachter zijn oorzaak van dit topic. Juist de arrogante houding en manier waarop dit gebeurt is wat stuitend is. Als er bij de uitnodiging de bovenstaande uitleg was gegeven had ik er waarschijnlijk niet eens op gereageerd. Ik blijf erbij dat ondanks dat de gedachtegang achter de actie goed te noemen is dit nooit op deze manier had mogen worden uitgebracht.

Mee eens, of zoals de Fransen zeggen:

"C'est le ton qui fait la musique"

"C'est le ton qui fait la musique"

(Het is de toon die de muziek maakt?)

Je ne parle pas francais!
Parle vous Englisch?

en nu weer in het nederlands
ik wil deze discussie ook graag kunnen volgen hoor

Net te laat meisje........de discussie is gesloten

The End?